pələng

is.

1. Pişik cinsindən dərisi zolaqlı iri yırtıcı heyvan; qaplan. . . Sədinin bir sözü çıxmır yadımdan: Pişiyin duruşu rəngbərəng olur; Pələngi görəndə o, siçanlaşır; Siçanı görəndə o, pələng olur. X. Rza.

2. məc. İgid, qoçaq mənasında. Baş bədənnən yarpaq kimi tökərəm; Mənəm əsil cəzirənin pələngi. «Koroğlu». Əsirgəmir ondan patron-tüfəngi; Bəsləyir yoxsullar o gənc pələngi. H. K. S.. Tüfəng tutan bu ərlər; Bəslədiyim pələnglər; Nəyim varsa sənindir. S. V..